Razlike se ogledaju u tehnologiji uzgoja, ishrani, dužini tova i postizanju konačnih utovljenih težina, kao i u ceni mesa na tržištu. Obe vrste tova imaju svoje prednosti - intenzivniji porast, veću konzumaciju hrane po jedinici telesne mase i manji utrošak hrane za prirast u odnosu na tov starijih goveda.
Intenzivni tov junadi rentabilna je proizvodnja samo ako je prodajna cena tovljenika veća od uloženih sredstava i truda. Stoga je vrlo važno odabrati način tehnologije tova, jer to znači i mogući plasman na tržište. Danas se u svetu, ali i kod nas, najčešće proizvodi meso mlade i zrelije junetine.
Očigledne su razlike u tehnologiji uzgoja, ishrane, dužine tova i postizanja konačnih utovljenih težina, kao i cene mesa na tržištu. Obe vrste tova imaju svoje prednosti. U tov se uvodi mlada junad, koja imaj intenzivniji porast, veća je konzumacija hrane po jedinici telesne mase i manji utrošak hrane za prirast u odnosu na tov starijih goveda.
U ovakav tov ulazi telad koja je odbijena od mleka, sa 110 kg - 130 kg dobrog zdravstvenog stanja, kada su u mogućnosti samostalnog preživanja hrane. Posebna pažnja se mora posvetiti "prelasku" sa kabaste hrane na koncentrate, a u prvim danima je to oko tri kilograma smese, koja se deli u nekoliko obroka dnevno. Postepeno se povećava koncentrat do osam kilograma dnevno, uz ograničenu kabastu hranu, a seno je najbolje ostaviti da junad konzumira po volji.
Prva faza tova karakteriše proces prilagođavanja ishrane, dok se kod druga faze oko dva do tri meseca pre klanja pojačava obrok sa energetskim krmivima, kako bi se postigao željeni trup i masa. Obično se ova junad tove do godinu dana starosti, kada postignu težinu oko 350 kg - 450 kg, dok se kod velikog broja farmera ovaj tov produžuje i do 15 meseci, sa nešto većim težinama. Mlada junetina je izuzetno cenjeno meso i na tržištu postiže mnogo veće prodajne cene.
Proizvodnja zrelije junetine podrazumeva tov junadi sa većom završnom konačnom težinom od oko 550kg - 650 kg, gde tov traje od 18 meseci do 22 meseca. Ovakav oblik uzgoja predstavlja i najveći deo ukupne proizvodnje goveđeg mesa kod nas. Jedna od osnovnih razlika u odnosu na tehnologiju "baby - beef" tova su veće uzdržane potrebe za energijom i veće odlaganje masti tokom prirasta.
Karakteristike tehnologije tova su podeljene u nekoliko faza: uzgojna faza, period odbijanja teladi, predtov faza, kada se potencira stvaranje mišića - mesa od 130 kg do 300 kg u zavisnosti od ishrane, i završna faza tova - finiširanje do završne željene mase. Takođe, vrlo česta pojava je takozvana "jeftinija varijanta tova" - smanjene količine skupe koncentrovane hrane uz veće količine kabastih krmiva - zelene mase i suve stočne kabaste krme. Ovakva tehnologija uzgoja produžava tov uz prirast oko 1.000 grama i spada u grupu poluintenzivnog tova.
Foto: NejroN Photo / Big Stock
Autor
