Dejan iz Kecmanske doline ima najbolji šljivik i rakiju u petrovačkom kraju

Iako je planinska opština Drinić najpoznatija po šumskom bogatstvu, u njoj se uzgaja i voće, najviše šljiva. Jedan od rijetkih koji to radi kako treba je Dejan Kecman iz Kecmanske doline, koji proizvodi nadaleko poznatu rakiju.

Selo Drinić središte je istoimene opštine i smješteno je na krajnjem istoku prostranog Petrovačkog polja i planina Klekovača i Srnetica. Klima je planinska, surova, sa jakim zimama zbog čega stanovnici kažu da u Driniću uspijeva ono što je u zemlji, a mnogo teže ono što je iznad nje.

Voćnjak u Kecmanskoj dolini

Ipak, uspijeva i šljiva, iako nije riječ o domaćoj savki, odnosno, požegači. Dejan u svom šljiviku od 400 stabala, u Kecmanskoj dolini, gaji sorte čačanska rodna i Stenlej. Mnogi kažu da je njegov voćnjak najbolji u jugozapadnom dijelu Republike Srpske.

"Imam svega osam stabala požegače jer sam primijetio da ona više ne može da uspijeva u našim krajevima. U Driniću svaka kuća ima savku i sve jedno stablo je oboljelo. Nema budućnosti za tu sortu, uhvatio je virus šarke, a kada i rodi, većina ploda opadne, što zbog virusa, što zbog suše. Čačanske sorte i Stenlej su drugačije. Nešto ranije cvjetaju od požegače ali, uglavnom, izbjegnu mrazeve", kaže Dejan čiji je voćnjak poznat po tome što skoro svake godine rađa.

Jedino je u prošloj godini mraz pričinio znatnu štetu, ali je 2021. bila loša za šljivu u skoro svim područjima države.

Noćnik tjera mrazeve

Inače, razlog za to što voće rađa skoro svake godine je u jednom vjetru koji se zove noćnik. Kada on krene sa Klekovače i počne da duva preko Kozila, prostranog polja ispod planine, ubrzo dođe i do Drinića, prelazeći tačno preko Kecmanske doline, pa sve do sela Bukovača. Noćnik sprječava mraz i kada se, nakon mrazne noći, gleda sa vrha doline vidi se prava linija u daljini koja pokazuje dokle je duvao noćnik. Do tog mjesta mraza nema, a tamo gdje nije duvao noćnik, mraz obere voće.

Upravo noćnik, kao i kasnije kretanje vegetacije u odnosu na ostala područja, omogućava da i u Kecmanskoj dolini i većem dijelu Drinića bude voća. Ipak, oboljela stabla požegače skoro niko ne tretira. Ima stabala koja su stara i po 70 i više godina. Dejan je jedan od rijetkih koji štiti voće od bolesti i štetočina.

"Pršćem bakrom u rano proljeće, protiv osice u precvjetavanju i još jednom tokom ljeta, protiv savijača. Imam i traktor sa atomizerom, pa brzo obavim prskanje. Smatram da bez rezidbe i zaštite ne može biti dobrog roda. Šljiva u mom kraju rađa jednom u tri, četiri godine, što je malo", ističe Dejan koji drži i oko 200 ovaca koje mu obezbjeđuju dovoljne količine stajskog đubriva. On je poznat po svestranosti jer je ujedno i trgovac i lovac. U njegovoj kući nalazi se mnogo trofeja divljači.

Proizvodi kvalitetnu rakiju

Rod koji je ponekad dostizao i 15 – tak tona Dejan koristi za pravljenje rakije. Njegov deda govorio je da je uzalud trošiti šljive za pravljenje pekmeza, a petrovačka rakija, kojoj je do rata pripadao Drinić, jedna je od najboljih na prostoru bivše Jugoslavije. Dejanov kotao koristi se u mnogim domaćinstvima petrovačke opštine.

"Ne bih da ispadne da se hvališem, ali niko nije rekao za moju rakiju da ne valja. To mi je izuzetna čast i zadovoljstvo i zato se trudim oko voća i pravljenja rakije jer volim da radim ovaj posao, da pečem rakiju i da ponudim kvalitet", ističe Dejan koji ustvari koristi ono što je priroda dala njegovom rodnom kraju.

Jednostavno, priroda je toliko toga dobrog dala ovom kraju da je prava šteta ne koristiti njegove prednosti. Petrovac je u bivšoj Jugoslaviji bio poznat kao opština sa najviše sunčanih sati, a najčistiji vazduh izmjeren je u Driniću, na putu prema Lovačkoj kući, ispod Klekovače.