Simptomi bolesti uočljivi su u periodu cvetanja i neposredno nakon cvetanja. Napadnuti cvetovi dobiju smeđu boju i naglo se osuše, a zatim dolazi i do sušenja grančica.
Bolest čiji je uzročnik gljivica Monilia laxa javlja se sa kišnim i prohladnim prolećem. Gljivica napada različite vrste koštičavog voća kao što su: višnja, trešnja, kajsija, breskva i šljiva.
Najkritičniji period za ostvarivanje zaraze je period cvetanja. Kad voćka prođe kroz ovu fazu i plodovi malo narastu, nema mogućnosti za ostvarivanje zaraze, ali kad su plodovi dostigli konačnu veličinu - može doći do nove infekcije ovim pategonom. U tom slučaju dolazi samo do truleži ploda i na taj način nastaju mumije, odnosno, mumificirani polodovi.
Simptomi ove bolesti prvo se uočavaju na cvetovima. Infekcija dovodi do masovnog propadanja cvetova i sušenja grančica, a nakon nekoliko godina uzastopnog napada uzročnika bolesti dolazi do propadanja grana, delova krošnje, pa i celih stabala. Često se dešava da nakon više godina uzastopne zaraze dolazi do pojave smole na stablu, što je znak da voćka polagano slabi i propada.
Napadnuti cvetovi dobiju smeđu boju i naglo se osuše, a zatim dolazi i do sušenja grančica.
Monilia laxa prezimljava u ranama napadnutih grančica ili zaraženim mumuficiranim plodovima, koji ostaju na granama u toku zime na stablu ili ispod stabla. Na mumificiranim plodovima u kišnom periodu tokom proleća stvara se obilje konidija, koje nošene vetrom i kišom dospevaju na cvetove koštičavog voća i najčešće tako ostvaruju zarazu.
Iz zaraženog cveta gljivica prodire u grančice, a sam uzročnik prodire dublje u drvo, stvarajući rane. Da bi izbegli ovu bolest i lakše se borili sa njom, u voćnjacima je potrebno sprovoditi agrotehničke i hemijske mere.
Pre svega treba voditi računa gde se podiže voćnjak. Preporuka je na prozračnim položajima. Svakako, važno je birati otpornije sorte. Poželjno je ne preterivati sa azotnim đubrivima, jer voćka postane osetljivija na bolesti. Prilikom rezidbe, bila ona u jesen ili zimu, potrebno je sve zaražene i osušene grane odseći i ukloniti iz voćnjaka, te poskidati zaražene mumificirane polodove. Prilikom orezivanja grana, potrebno je odstraniti i do 20 cm ispod suvog dela.
Preporuka je da se već u jesen odradi tretman fungicidima na bazi bakra. Kad 75% lista otpadne, sakupiti lišće, mumificirane plodove i suve grane, i nakon toga pristupiti tretiranju. Na taj način borimo se protiv prezimljujućih oblika patogena. Naredno tretiranje je u fazi bubrenja pupova, takozvano zimsko prskanje, koje se obavlja sredstvima na bazi bakra pomešanim sa mineralnim uljem.
Sledeće tretiranje izvodi se početkom cvetanja i to kad je 10 % cvetova otvoreno. Ako se u tom peridu desi kišovito i prohladno vreme, potrebno je odraditi takva dva prskanja. Tretman proletnjeg prskanja izvodi se preparatima na bazi aktivne materije ciprodinil, boskalid i piraklostrobin, fenheksamid, iprodion i tiofanat-metil, iprodion i ostalim preparatima registrovanim za suzbijanje uzročnika ove bolesti.
Foto: cropscience.bayer.cl
Autorka
