Salata je jedna od omiljenih povrtarskih vrsta koja se može saditi i tokom jeseni. Zbog kratke vegetacije, na trpezama može da se nađe pre Nove godine.
Najčešće se sade kristalka, koja ima nazubljene krajeve listova, i puterica, sa ravnim rubovima. Salata sadrži C vitamin, kao i vitamine B kompleksa, kao i kalijum, gvožđe, fosfor i cink. Koristi se u svežem stanju, a najčešće joj se, prilikom serviranja, dodaje ulje ili sirće.
U plodoredu može da dođe posle krastavaca, paprika i paradajza, a ne slaže se sa celerom i spanaćem. Odlična je sadnja u kombinaciji sa crvenim ili belim lukom od kojih se mogu spremati preparati za prskanje protiv plamenjače koja, uz trulež i plesan, pričinjava najveću štetu glavicama.
Što se tiče obrade zemljišta, potrebno je, nakon skidanja prethodne kulture, isfrezati zemlju u plasteniku, a na otvorenom, uzorati. Nakon razbacivanja stajnjaka, komposta ili mineralnih đubriva, ponovo se pristupa freziranju, čime se đubriva unesu u zemljište.
Svake dve do tri godine, dodaje se i kreč, da ne bi došlo do zaslanjivanja zemljišta. Salata dobro podnosi kreč jer najbolje uspeva ako je ph vrijednost zemljišta od šest do sedam. U svakom slučaju, neophodno je obaviti analizu zemljišta.
Zemlja mora biti što bolje usitnjena, najbolje tako da čizma upada u nju, jer je koren salate tanak i njžan i nema snage da se probija kroz zbijeno zemljište. Pre sadnje, u pravcu budućih redova, postavljaju se creva za navodnjavanje i folija koja će da štiti glavice od korova. Rasad mora da viri iz zemlje da ne bi došlo do njegovog propadanja.
Ako nema folija sa otvorima za sadnju, mogu se bušiti rupe i saditi na razmaku 25 centimetara, između rasada i 30 centimetara između redova.
Rasad je u stiroporu, u saćima napunjenim tresetom. Pre postavljanja rasada u zemljište, koren se, pri dnu tresetne kockice, počupa rukama, da bi se podstakao rast novog korenja. Poželjno je potopiti ga u vodu u kojoj se nalaze hranljive materije iz raznih korovskih trava, kao što su kopriva, gavez, maslačak i slično.
Odmah nakon sadnje, obavlja se navodnjavanje, a dan, dva posle, prskanje sredstvima koja u sebi sadrže fosfor, a sve radi boljeg ukorenjivanja rasada. Tri do četiri dana posle može se pristupiti tretmanima sa sredstvima koja sadrže više azota, zbog podsticanja rasta glavica. Ne treba preterivati sa navodnjavanjem da ne bi došlo do truleži glavica. Dovoljna su dva, u toku sedmice.
Zelena salata i tokom jeseni i zime može da daje izdašne prinose, evo kako
Već nakon dva meseca, ako temperature nisu previše niske, može se brati salata. Seče se tako što se otkida glavica iznad prvih listova u rozeti. Salata je otporna na niske temperature, strada na -2 i nižim temperaturama, ali u plasteniku će retko doći do propadanja ako se preko glavica postavi agril folija.
Povezana biljna vrsta
Tagovi
Autor