U Rumuniji čak 75 žarišta enzootske leukoze goveda blizu granice sa Srbijom

Uprkos redovnim prolećnim testiranjima goveda na leukozu, brucelozu i tuberkulozu, Rumunija se i dalje bori s prisutnošću enzootske leukoze goveda (ELG) u domaćim stadima, piše Agroinform.

Ozbiljna pretnja Srbiji

Za razliku od većine zapadnoevropskih zemalja koje su slobodne od ove bolesti, Rumunija beleži sve veći broj slučajeva, posebno u opštini Arad, koja se nalazi na samo 60-ak kilometara od granice sa Srbijom i gradom Kikindom.

Prema podacima lokalne Uprave za zdravlje životinja, samo u poslednjih deset dana otkriveno je 25 novih žarišta leukoze, čime se broj aktivnih slučajeva u toj opštini popeo na ukupno 75. Stručnjaci upozoravaju da bi stvarni broj zaraženih životinja mogao biti i veći, a širenje bolesti izvan regije nije isključeno.

S druge strane, opština Hargita trenutno ima povoljniju epidemiološku sliku, bolest je tamo poslednji put zabeležena 2020. godine i od tada je uspešno iskorenjena.

Enzootska leukoza goveda (ELG) je hronična virusna zarazna bolest goveda. Značajna je zbog privrednih gubitaka nastalih prilikom odbacivanja trupova s tumoroznim promenama na liniji klanja, kao i zbog smanjene proizvodnosti životinja, odnosno smanjenja mlečnosti i plodnosti kod zaraženih goveda.

Ključno stalno praćenje i preventivne mere

"Često se otkrije tek kada je širenje već uzelo maha. Zato je ključno stalno praćenje i preventivne jere“, ističe dr Levente Fodor, rukovodilac epidemiološkog odeljenja Uprave za zdravlje životinja i sigurnost hrane u opštini Hargita.

Za leukozu obavezna praksa uključuje izolaciju novopridošlih životinja, redovnu dezinfekciju staništa te uklanjanje zaraženih goveda putem klanja u kontrolisanim uslovima. Iako bolest nije opasna za ljude, meso se može konzumirati samo ako se uklone zaraženi organi.

Osim zdravstvenih rizika, nosi ozbiljne ekonomske posledice za uzgajivače. Zaražene životinje često moraju da budu uklonjene iz stada, što vodi do gubitaka u proizvodnji mleka, smanjene plodnosti i dodatnih troškova zbog regulacija i veterinarskih mera.

Za sada nema informacija o prodoru bolesti u susedne zemlje, ali stručnjaci ističu potrebu za pojačanim nadzorom i regionalnom saradnjom kako bi se rizici držali pod kontrolom.