Prema podacima Nacionalne službe za zapošljavanje, u Srbiji se na evidenciji biroa rada nalazi gotovo 3.900 poljoprivrednih stručnjaka sa višom ili visokom stručnom spremom. Prema nekim procenama, njihovo angažovanje u budućnosti bi uz iskorištavanje prirodnih poljoprivrednih potencijala moglo da bude pokretač razvoja poljoprivrede. Pitanje je: da li će se to i ostvariti?
Stručnjaci iz oblasti poljoprivrede u našoj zemlji procenjuju da Srbija ima potencijal da proizvodi hranu za više od 50 miliona stanovnika. Oni dodaju da, pored toga, imamo i kapacitet za ostvarivanje godišnjeg izvoza u vrednosti preko 10 miliona evra.
Međutim, neki problem verovatno postoji, jer nedovoljno koristimo sopstvene prirodne potencijale. Prema nekim procenama Srbija poseduje preko pet miliona ha poljoprivrednih površina, od toga je više od 4,2 miliona ha obradivo zemljište. Osim toga, mi ne koristimo ni stručni poljoprivredni kadar, a o tome svedoče i podaci Nacionalne službe za zapošljavanje.
Kako prenosi RTV, na evidenciji NSZ-a su trenutno 2.333 poljoprivredna inženjera i tehnologa sa fakultetskim diplomama. Među njima najviše ima poljoprivrednih inženjera čija je specijalnost biljna proizvodnja (515), zatim slede diplomirani inženjeri poljoprivrede (482) i agroekonomisti. Svi oni na zaposlenje čekaju najmanje tri godine.
Osim poljoprivrednih stručnjaka sa VII stepenom stručne spreme, na birou se nalazi i 1.565 poljoprivrednih inženjera i tehnologa sa višom školom (VI stepen stručne spreme) i oni posao traže u proseku oko pet godina.
Zaposleni u Ministarstvu poljoprivrede objašnjavaju da u Srbiji postoji 35 poljoprivrednih savetodavnih i stručnih službi. U Centralnoj Srbiji se nalaze 23, dok u Vojvodini radi njih 12. U tim službama je zaposleno 266 licenciranih savetodavaca (178 u Centralnoj Srbiji i 88 u Vojvodini). Plan resornog ministarstva je da se broj savetodavaca svake godine povećava za 5% da bismo do 2024. godine imali dovoljno savetodavaca naspram broja poljoprivrednika.
U Ministarstvu poljoprivrede naglašavaju da je svaki savetodavac obavezan da se stalno obučava i godišnje pohađa 30-40 dana seminara i drugih edukacija, koje drže stručnjaci i profesori domaćih fakulteta. Pozitivan rezultat na tim obukama im je uslov za dobijanje, odnosno obnavljanje licence za rad. Osim toga, savetodavci imaju dužnost da stečena znanja prenesu poljoprivrednicima, to jest da sа pojedincima ili sa grupama poljoprivrednika teorijski i praktično obrade teme i oblasti iz kojih su prethodne godine prošli edukaciju.
Prema iskustvima zemalja u našem komšiluku, može se zaključiti da naša zemlja nema dovoljno poljoprivrednih savetnika koji bi odgovarao broju gazdinstava i veličini poljoprivrednog zemljišta. Poređenja radi, Srbija ima 4-6 puta poljoprivrednih savetodavaca manje od susedne Hrvatske i čak 8-12 puta manje od Slovenije.
Naši poljoprivredni stručnjaci se obrazuju na fakultetima u Novom Sadu, Beogradu, Čačku, Leskovcu i Zubinom Potoku. Prosečni troškovi školovanja jednog visokoobrazovanog stručnjaka iznose oko 34 miliona dinara, što znači da Srbija ne koristi više od 118 milijardi dinara kapitala uloženog u njihovo obrazovanje. Na kraju treba napomenuti i to da se svi poljoprivredni stručnjaci slažu u vezi s tim da je rad na terenu nakon završenog fakulteta glavni uslov da bi neko postao dobar u svom poslu.
Foto: Goodluz / Bigstock
Izvori
Tagovi
Autor
