Tim američkih naučnika otkrio je način kako da putem genetičkog inženjeringa u kukuruzu proizvedu vrstu aminokiseline koja se nalazi u mesu.
Kukuruz je jedna od najčešće proizvedenih ratarskih kultura u SAD-u i čini više od 95 odsto ukupne proizvodnje i upotrebe. Najčešće se koristi kao stočna hrana, ali se takođe prerađuje u razne prehrambene proizvode poput pahuljica, alkohola, zaslađivača i još mnogo toga.
Prema novom izveštaju, objavljenom u Zborniku Nacionalne akademije nauka, tim američkih naučnika otkrio je način kako da putem genetičkog inženjeringa u kukuruzu proizvede vrstu aminokiseline, koja se nalazi u mesu, prenosi ndtv.
Proteini se sastoje od nekoliko manjih jedinica poznatih kao aminokiseline, koje su međusobno povezane peptidnim vezama, stvarajući dugi lanac. Prema istraživačima, ovo otkriće može pomoći u proizvodnji nutricionistički bogatih useva, koji mogu pogodovati milonima ljudi u zemljama u razvoju, gde je kukuruz glavna hrana.
Tokom eksperimenta, umetnuli su bakterijski gen, koji dovodi do toga da kukuruz stvori metionin, koji je važan nutrijent za zdravlje kože, kose i noktiju. U radu se objašnjava da sumpor u metioninu pomaže u zaštiti ćelija od zagađivača, usporava starenje ćelija i bitan je za apsorpciju minerala kao što su selen i cink.
Naučnici su umetnuli bakterijski gen Escherihiae coli u genom biljke kukuruza. Enzim E. coli doveo je do stvaranja metionina u lišću biljke. Zabeleženo je da je nakon umetanja, metionin u zrnu kukuruza porastao za 57 odsto, a ceo proces nije uticao na rast biljaka.
S obzirom na to da se i dalje raspravlja o tome jesu li genetski modifikovani usevi sigurni za potrošnju ili ne, Tomas Liustek (Thomas Leustek), profesor na Odseku za biologiju bilja na Univerzitetu Ratgers, pojasnio je da bi moglo biti moguće uzgajati kukuruz sa aminokiselinom bez genetskog inženjeringa. Ipak, potrebno je više istraživanja kako bi se shvatilo kako se to može omogućiti.
Foto: Couleur / Pixabay
Autorka
