Koji je značaj izolacije vrhova stabala krušaka?

Izolacija vrhova krušaka od velike je važnosti za regulisanje roda i diferencijacije rodnih pupoljaka za naredne sezone. Ključno je odrediti koja će grana biti provodnica i oslobađanje vrha od viška skeletnih grana.

Osim određivanja grane provodnice koja može da bude postojeća ili bočna, potrebno je ostaviti tanje grane na vrhu i to u vidu jednogodišnjih i dvogodišnjih, koje će nositi rod, odnosno, biti budući nosioci rodnosti.

Sprečava se zasenjivanje

Od ukupnog roda, oko 20 odsto trebalo bi da bude raspoređeno u zoni vrha stabla, a ostatak u srednjem i donjem delu. Na ovaj način postižemo najvažniju stvar - sprečavanje zasenjivanja donje zone stabla od strane vrha, što dovodi do sušenja grana u donjem delu i preuzimanja dominacije vrha, odnosno, većine roda u gornjem delu krošnje.

Zato se u zimskoj rezidbi s vrha uklanjaju sve debele grane starije od tri godine koje će, u suprotnom, da zadebljaju, preuzmu ulogu provodnice i zasene srednje i donje delove krošnje.

Drugim rečima, bez uklanjanja jakih prirasta, na vrhu stabla formira se kapa koja će biti leglo za bolesti i štetočine i koja će da zaseni ostatak krošnje i odvuče dosta hraniva jer se na vrhu, osim poneke povijene deblje grane, uglavnom nalaze vodopije koje mogu da narastu i do dva metra tokom vegetacije, pogotovo ako nema roda u sezoni. Ovo je izraženo pogotovo u slučajevima kada je podloga divlja kruška koja je bujna podloga, dok je dunja, kao podloga, manje bujna.

Seći deblje grane na čep

Sejanac bolje podnosi mraz, sušu i kiselo zemljište, ali su plodovi lošiji, odnosno, teško je dobiti kvalitet kao na stablima sa dunjom kao podlogom. Uz to stabla na sejancu divlje kruške podložnija su alternativnoj rodnosti, to jest slabom rodu nakon prethodne rodne godine.

Što se tiče srednjeg i donjeg dela krošnje, osnovni princip rezidbe je da se ostavi nekoliko skeletnih i poluskeletnih grana, nosača, na kojima se nalaze jednogodišnje, dvogodišnje i trogodišnje grane.

Višak skeletnih grana u srednjem i donjem delu stabla uklanja se rezidbom na čep koji bi trebalo da bude dužine do pet centimetara s kosim rezom. Početkom vegetacije iz spavajućih pupoljaka krenuće nove jednogodišnje grane, stapke, koje, ako se voćka dobro hrani, mogu, na kraju vegetacije, dati rodni pup na vrhu. Ako ima dosta jednogodišnjih grančica sa rodnim pupoljcima na grani koja je stara tri i više godina, može da se izvrši njeno podmlađivanje rezidbom na bočnu rodnu grančicu. Jednogodišnje grane se ne prikraćuju i ne orezuju već proređuju ako ih ima dovoljno na stablu. Ako ih prikratite razviće se metla što nije poželjno.

Posle zimske obavezna je letnja rezidba

Isto tako, ako se ne uradi zimska rezidba, grane koje ostanu do proleća crpe energiju stablu koje ima manje snage za grane na kojima se nalaze rodni pupoljci, od kojih se očekuje rod. U slučaju mraza manje grana znači veću snagu voćke i manje štete na cvetovima i formiranim plodićima jer mnogo grana znači veće raspoređivanje energije i manje snage za borbu protiv niskih temperatura.

Treba računati i na sledeće. Izolacija vrha krušaka od viška skeletnih grana i vodopija uzrokovaće opet pojačan rast istih tokom naredne vegetacije. Zbog toga obavezno je da se uradi i letnja rezidba, bez obzira da li će biti roda ili ne. Opet je važno da se izoluje vrh, kako bi moglo da dođe do bolje diferencijacije pupa za sledeću godinu.

Ne zaboravite da, posle rezidbe, uradite zimsko prskanje bakarnim preparatima i krečom kako ne bi došlo do prodora gljivičnih bolesti, bakterija i virusa u voćke na mestima rezova.